ای کانی در گروه آلومینیوم سیلیکات قرار داشته و به طور عمده در تولیدات مقاوم سازی و ریخته گری استفاده می شود.
اندالوسایت وقتی که در فشار پایین و حرارت متوسط قرار می گیرد شبیه Kyanite است ولی وقتی حرارت و فشار زیاد باشد، به Silimanite تبدیل می شود. این سه کانی دارای ساختار شیمیایی یکسان بوده ولی سیستم کریستالی آن ها متفاوت است.
این کانی توسط فردی به نام Jean Claude Delametherie در سال 1798 در جنوب اسپانیا یافت شد. وی به نظرش رسید که این کانی با سایر کانی های شناخته شده در اسپانیا متفاوت است.
این کانی توسط Werner مورد آنالیز قرار گرفت. Werner و Delametherie هر دو این کانی را در منظقه ای به نام Andalusia یافتند و نامش را Andalusite گذاشتند.
نمونه های شفاف این کانی به صورت صفحه دار برش خورده و چند رنگی بسیار قوی در آن دیده می شود. این ویژگی باعث می شود که رنگ های مختلفی در جهات متفاوت در آن دیده شود.

کانی مشابهی هم وجود دارد که زیر مجموعه اندالوسایت بوده و Chiastolite نام دارد و ناخالصی های سیاه رنگ کربن به صورت عمودی و ضربدری قرار گرفته اند.

کریستال های اندالوسایت به اندازه کافی بزرگ هستند و سطح مقطع های مربع شکل دارد. نمونه های با کیفیت بزرگ آن بسیار بسیار کمیاب است. نمونه های کوچک با کیفیت آن بیش از 300 دلار در هر قیراط ارزش دارد.
گاهی برخی عناصر واسطه باعث ایجاد رنگ های متفاوت در اندالوسایت می شود. آهن رنگ صورتی و منگنز هاله ای از سبز ایجاد می کند.
اندالوسایت به اندازه کافی سخت و سفت هست که در جواهرات استفاده می شود و در کشور های برزیل، سریلانکا، روسیه، کانادا و اتریش یافت می شود. علاوه بر جواهرات در ساخت سیمان، آلومینیوم و صنایع شیشه هم استفاده می شود.